DÜNYAYI İYİLİK KURTARACAK
Açgözlü muhteris güçlerin dünyayı ateşe verdiği, Ortadoğu başta olmak üzere tüm coğrafyalarda kaosun arttığı netameli günlerden geçiyoruz.
Her tarafta kan, intikam, gözyaşı…
Küp içindekini sızdırıyor… Kötüler kendilerine yakışanı yapıyor… Şahıslar değişse de roller hiç değişmiyor…
Onlar rolünü oynar iken iyiler rolünü oynamazsa zulüm artarak devam ediyor.
Tarihin her döneminde olduğu gibi kötüler güçlü ve kazanıyor gibi gözükse de önünde sonunda iyiler ve iyilikler kazanıyor.
Kötülüğe kötülük her kişinin işi olmasına karşın, kötülüğe iyiliğin er kişinin işi olduğu bilinciyle yine iyilik baş tacı ediliyor.
Her tarafta kan, intikam, gözyaşı…
Küp içindekini sızdırıyor… Kötüler kendilerine yakışanı yapıyor… Şahıslar değişse de roller hiç değişmiyor…
Onlar rolünü oynar iken iyiler rolünü oynamazsa zulüm artarak devam ediyor.
Tarihin her döneminde olduğu gibi kötüler güçlü ve kazanıyor gibi gözükse de önünde sonunda iyiler ve iyilikler kazanıyor.
Kötülüğe kötülük her kişinin işi olmasına karşın, kötülüğe iyiliğin er kişinin işi olduğu bilinciyle yine iyilik baş tacı ediliyor.
İşte o iyilik abidesinden bir anekdot; Bir gün Peygamber Efendimizin (sav) evinde kurban kesilmişti.
Parçalama işlemi bittikten sonra, Efendimiz (sav) evden ayrıldı.
Hz. Aişe validemiz de, kurban etinin hemen hemen hepsini ihtiyaç sahiplerine dağıttı.
Elinde sadece “kürek kemiği” kaldı. Hazreti Peygamber eve gelince sordu;
“Ya Aişe, kurbanı ne yaptın, ondan geriye ne kaldı?”
“Kalan bir kürek kemiğidir Ya Resulallah” diye cevap verdi, Hz. Aişe validemiz.
Bunun üzerine Efendimiz (sav) gayet mutlu bir ifade ile şu karşılığı verdi:
“Desene kürek kemiği dışında hepsi bizim oldu.” (Tirmizî, Kıyâme, 33)
Peygamber Efendimiz (sav)’in de işaret buyurduğu gibi, “gidenler aslında bize kalanlardır”
Mühim olan ve bizimle kalacak olan, sırf Allah için yaptığımız fedakârlıklarımızdır.
Atalarımızın; “Ne verirsen elinle, o gider seninle” sözünün kaynağı da, herhalde bu hadise olmalıdır.
Efendimizin bu cevabı, insanlara iyilik olsun diye verilen ve dağıtılan hiçbir şeyin kayıp olmadığını, bilakis onun adına kaydedildiğini, aslında infak edilmeyen malın elden çıkmış sayılması gerektiğini çok nefis bir ifade ile ortaya koymaktadır.
Parçalama işlemi bittikten sonra, Efendimiz (sav) evden ayrıldı.
Hz. Aişe validemiz de, kurban etinin hemen hemen hepsini ihtiyaç sahiplerine dağıttı.
Elinde sadece “kürek kemiği” kaldı. Hazreti Peygamber eve gelince sordu;
“Ya Aişe, kurbanı ne yaptın, ondan geriye ne kaldı?”
“Kalan bir kürek kemiğidir Ya Resulallah” diye cevap verdi, Hz. Aişe validemiz.
Bunun üzerine Efendimiz (sav) gayet mutlu bir ifade ile şu karşılığı verdi:
“Desene kürek kemiği dışında hepsi bizim oldu.” (Tirmizî, Kıyâme, 33)
Peygamber Efendimiz (sav)’in de işaret buyurduğu gibi, “gidenler aslında bize kalanlardır”
Mühim olan ve bizimle kalacak olan, sırf Allah için yaptığımız fedakârlıklarımızdır.
Atalarımızın; “Ne verirsen elinle, o gider seninle” sözünün kaynağı da, herhalde bu hadise olmalıdır.
Efendimizin bu cevabı, insanlara iyilik olsun diye verilen ve dağıtılan hiçbir şeyin kayıp olmadığını, bilakis onun adına kaydedildiğini, aslında infak edilmeyen malın elden çıkmış sayılması gerektiğini çok nefis bir ifade ile ortaya koymaktadır.
Gelin bize kalmayacak dünya için bize kalacak günahlar yerine iyilikler, güzellikler bırakalım.
İyilik ayı Ramazanda ve sonrasında iyiliklerimizi, salih amellerimizi çoğaltalım.
Gök kubbenin altında hoş sedalar bırakalım.
Unutmayalım, dünyayı ancak iyilik değiştirecek ve kurtaracaktır.
İyilik ayı Ramazanda ve sonrasında iyiliklerimizi, salih amellerimizi çoğaltalım.
Gök kubbenin altında hoş sedalar bırakalım.
Unutmayalım, dünyayı ancak iyilik değiştirecek ve kurtaracaktır.
Dr. İhsan ÜNLÜ