Çocuğun aile ortamındaki kişilere kendini ifade edemeyişinden kaynaklı, ailede baskı yani diğer bir söylemle otoriter-baskıcı aile tutumunu görmesi sebebiyle görülen davranış bozukluğudur.
Stres ile travma sonrası çocuğun içindeki problemleri ailesine ifade edememesi sonucunda kendini rahatlatmak adına yaptığı bir kaygı azaltma yoludur.
Çocuk belli bir yaşa kadar yapmaya devam edebilir. Bunun yanı sıra ailesi bu durumu fark etmezse büyük bir problem olarak hayatına yansır. Bu durumun genel sebebiyse ailede bu davranışı yapan birini görmesi ya da taklit etmesi sonucu yani o kişiyi örnek alarak da ortaya çıkabiliyor. Aileler çocukları ile bu davranış için bir pedagoga başvurması gerekiyor. Ayrıca, çocuğa pedagog aracılığı ile bu davranışın yanlış olduğu söylenmesi gerekiyor.
“ÇOCUĞA ANLAYIŞLI BİR ORTAM SAĞLANMASI GEREKİYOR”
Çocuğa anlayışlı bir ortam sağlanması gerekiyor. Stres, korku sağlayacak insanlardan çocuk; uzak durulmalıdır. Gerekirse travma azaltıcı yolların aranması gerekiyor. Anne ve babanın bu yönde eğitimler alması ayrıca gerekirse bu süreci nasıl yönetmeleri gerektiği hakkında karar vermeleri, aşama aşama uygulamaları şarttır. Çocuğa yansıyan okul ortamındaki gerilimi, en aza düşürmek için okuldaki arkadaşlık ettiği bireylere dikkat edilmeli, gerekirse hocalardan destek alınmalıdır.
Bu süreç için kesinlikle ailelerin sakin ve sabırlı olmaları bu durumun geçici bir süreç olduğunu kabul etmeleri gerekiyor. Anne ve babanın aralarındaki kavga ortamını azaltması, mümkünse çocuğun yanında minimum düzeye indirmesi şarttır. Bu sürecin çocuktan çocuğa göre süresi değişkenlik gösteriyor. Küçük çocuklarda olabildiği gibi ergenlik döneminde de büyük bir sorun olarak ebeveynlerin karşısına çıkıyor.
